Philippine Lugtigheid
Jagershof 21
9751 ED Haren
050-5342998
philippinelugtigheid@hotmail.com
Het werk dat ik tijdens de Open ateliers presenteer is vanaf 2004 ontstaan.
Al lang boeide mij het schrift dat ik vond in boeken of op andere plekken.
- Zo is er een brief van mijn grootvader – van beroep was hij tuinder – in een prachtig schrift.
Het intrigeerde mij dat een eenvoudige man zo prachtig kon schrijven! - Maar ook een oud Frans geschrift en een klein briefje dat ik vond in een etuitje van de Wereldwinkel, in wat later Bengaals bleek te zijn, waren inspiratiebronnen.
- Ook kocht ik een klein kunstwerkje gemaakt van een houten blok op een markt waar de kunstenaar een klein briefje op had geplakt in een prachtig schrift. Mij intrigeerde de grafische vormgeving.
En op een dag gebeurde het: de kroontjespen die nog in mijn bezit was van de Kweekschool en de Oost Indische inkt gingen intuïtief hun weg. Ik herinner me het moment heel goed: de tekens bleven komen. Sindsdien heb ik ze op vele manieren verwerkt tot schrifturen.
Wat belangrijk is voor het schrijven: de rust, de stilte die nodig is om dit werk te doen. Een enkel zacht geluid van muziek, een zanger die Handel zingt, liefst in mineur. Dat is de prachtigste muziek.
Het voelt alsof ik dit al jaren gedaan heb. Het schrift ontwikkelt zich wel en is in de loop van de tijd anders geworden, hoe anders? Ik denk complexer. Niet nadenken, dat is belangrijk!
Open Ateliers Haren 2024
Philippine exposeerde tijdens deze Open Atelierdagen bij:
Franzis-Paula Maas
Leo Polakweg 19
Haren
Geschriften 1
Geschriften 2
Krassen op de ziel
Schrift op handgeschept papier met blad
Schrift op handgeschept papier met vrucht klaproos
Gedurende meerdere jaren ontstonden er schilderijen die gemaakt waren met als basis acrylverf. Rondom het jaar 2010 raakte ik geïnteresseerd in teksten, verzamelde meerdere foto’s van tekens in andere talen: Hebreeuws, Brahmaanse tekst en vond op een Brocante een oud Franse tekst.
Niet lang daarna ontstonden de eerste tekens en sindsdien schrijf ik in een onleesbaar schrift. Eerst schreef ik op tekenpapier met de kroontjespen die nog ergens in een la lag, nu verschijnt de zelfde tekst op handgeschept papier. Stilte en bijpassende muziek is een voorwaarde voor het ontstaan van de documenten.
Bent u nieuwsgierig geworden: welkom!
Schrifturen, detail, detail
Na het maken van een aantal werken getiteld “Document” in 2010 waarin ik werk maakte met handgeschreven teksten bleven oude teksten mij intrigeren. Tijdens een bezoek aan een brocante in Frankrijk kocht ik een oud document uit 1670. Voorts fotografeerde ik teksten op een Joodse Begraafplaats en stuitte bij toeval op Brahmaanse teksten. Maar ook graffiti boeide mij. Kortom: handgeschreven teksten maakten indruk en inspireerden mij.
In maart van het afgelopen jaar ontstond het werk dat nu in april zal worden getoond. Met kroontjespen en Oost Indische inkt maakte ik de eerste documenten in een eigen handschrift dat bij toeval ontstond. Het is niet bedacht, maar ook voor de maaktster een volkomen verrassing. Voorwaarde voor het schrijven is rust, een bijna meditatieve sfeer waarin de gedachten tot rust komen. Juist in die sfeer ontstaat het werk. De vormgeving bedenk ik wel. Zo onstonden er verschillende “dichtvormen” . Later is er ook werk ontstaan op doek met acrylpen.
Nu 10 jaar gleden kreeg ik een prachtige camera: ik wilde dolgraag fotograferen. Een cursus bij de Volkshogeschool in Zuidlaren gaf mij handvaten om de techniek wat onder de knie te krijgen. Een rondje Hortus Haren leverde al een aantal mooie plaatjes op. Het fotograferen verschaft mij geweldig veel plezier. Hoewel het, in dit digitale tijdperk lastig is om de analoge camera trouw te blijven doe ik dat tot nu toe toch. Begonnen ben ik met netten en scheepshuiden, liefst zo roestig mogelijk. Daarnaast houd ik van verstilde landschappen. De ochtend dat het mistig was en de zon het meer van achter een dun wolkendek verlichtte was een wonderschone belevenis. Dat straalt ook in de foto door. Ook het Groninger landschap is voor menig fotograaf een doelwit, natuurlijk ook voor mij. Fotograferen zonder emotie is voor mij niet te doen. Gedurende een jaar was ik lid van de fotoclub Trefshot, een heel inspirerende periode. Het delen van je hobby geeft een extra dimensie. Op dit moment gaat mijn aandacht meer uit naar het schilderen, maar fotograferen blijft mij boeien.
In mijn werk ben ik in gesprek met mijzelf. Al schilderend gaat de hand een weg die het hart voelt. Muziek is een voorwaarde voor de juiste sfeer, soms stilte. Technisch gezien houd ik van het experiment. In het laatste werk gebruik ik een speciaal symbool waarvan de betekenis staat voor het leven. Het grafisch werk dat ik maak in het Grafisch Centrum is realistisch van aard, met af en toe een abstracte noot.
